Museumstoomlocomotief BR 80 van het Museum in Bochum-Dahlhausen

De tenderlocomotieven van de serie BR 80 behoorden tot het eerste typeringsplan van DRG en waren voorzien voor de rangeerdiensten in grote stations voor personenvervoer. Bij hun bouw werd zoveel mogelijk op massa bespaard, ten gunste van een efficiënte ketel. In plaats van de oorspronkelijk voorziene koppelingswielen met 1.250 mm doorsnede, werd deze doorsnede tot 1.100 mm gereduceerd. Omdat slechts 45 km/u als topsnelheid was vereist, bleek de gekozen doorsnede van de koppelingswielen toereikend. Verdere besparingen op de massa kon tot stand worden gebracht op de cilinders, de wielstellen en de aandrijving. Een groot probleem vormde de ophanging van het bescheiden frame, maar uiteindelijk konden de ophangveren nog onder de lagers van de wielstellen worden ondergebracht, om zo ook bij versleten wielbanden profielvrijheid te garanderen. Dankzij het gestandaardiseerde typeprogramma konden vier verschillende bedrijven (Hohenzollern, Union, Hagans/Wolf, en Jung) tussen 1927 en 1929 in totaal 39 machines (80 001-039) leveren, die meteen in vele stations over het hele rijksgebied in dienst werden genomen. Alle locomotieven doorstonden de Tweede Wereldoorlog: 22 vertrokken naar de DR, 17 bleven bij DB. De "Bulli's" die in het DR-bestand waren ingelijfd, werden vanaf 1962/63 overbodig door de levering van nieuwe dieselrangeerlocomotieven van de serie V 75. Minstens 20 driekoppelaars vonden echter een nieuwe bestemming als werflocomotieven bij diverse reparatiewerven. De 80 019 is de laatst overlevende in dienst, die pas in november 1984 naar Raw Engelsdorf werd uitgerangeerd en in mei 1987 werd verschroot. De 80 009 (in privébezit te Berlin) en de 023 (SEM in Chemnitz) zijn twee DR-locomotieven die door het nageslacht kunnen worden bewonderd. Vanaf 1946 bevonden alle 17 latere DB-locs (80 005, 013-016, 028-039) zich bij de RBD/BD van Nürnberg. Op het einde van hun carrière waren de 80-toestellen nog in Schweinfurt gestationeerd. De 80 031 moest de dienst op 15 april 1964 als laatste verlaten. Tien exemplaren kregen een nieuwe kans als werflocomotief bij mijnexplotatiebedrijven te Nordrhein-Westfalen en Niedersachsen. De voormalige 80 039 stond tot augustus 1977 bij Ruhrkohle AG onder stoom. Met de 80 013 (DDM), 014 (SEM Heilbronn), 030 (DGEG), 036 (VSM Niederlande) en 039 (Hammer EF) konden vijf van deze mijnbouw-bulli's behouden blijven.