Goederentrein-stoomlocomotief met getrokken tender.

Serie 41 In het kader van het eenheidslocprogramma van de DRG ontwikkelde de locomotiefindustrie de 1’D1’-locomotief van de serie 41 voor snelle goederentreinen. De twee prototypemachines werden in 1936 door Schwartzkopff geleverd. Het onderstel was een nieuwe ontwikkeling, de ketel was dezelfde als die van de serie 03, al werd hij voor de BR 41 voor 20 bar ontworpen. De belasting per as kon naar keuze op 18 of 20 ton worden ingesteld. Met de serie 41 ontstond voor het eerst een universeel inzetbare multifunctionele locomotief. De twee prototypemachines werden gevolgd door 364 serielocomotieven, die op een paar punten verbeterd waren en tot 1941 door vrijwel alle Duitse locomotiefbouwers werden geleverd. De locomotieven die een snelheid van 90 km per uur haalden en een vermogen van ongeveer 1.900 pk bezaten, werden op vrijwel alle gebieden ingezet. Na de Tweede Wereldoorlog gingen er 216 locs naar de DB. De versleten St47K-ketels van de machines, bleken al snel een probleem te vormen. Omdat de serie 41 echter niet kon worden gemist, ontwikkelde de DB als vervanging een volledig gelaste hoogvermogenketel met verbrandingskamer. Het hoogwaardig stralingsverwarmingsoppervlak van deze ketel was groter dan dat van de tot dan gebruikelijke cilindrische ketels, waardoor hij hoger belast kon worden. Tussen 1957 en 1961 kregen 102 locs van de serie 41 deze nieuwe ketel in hoofdwerkplaats Braunschweig. Doordat ook het frontschort van de machine werd verwijderd, kreeg de 41 een opvallend nieuw uiterlijk. 40 van deze ombouwlocs werden bovendien van een oliestookinrichting voorzien. De laatste kolegestookte ombouwmachines verlieten de dienst in 1971.