Elektrisch treinstel.

Koploper. Voor de modernisering van het snelle reizigersverkeer heeft de Nederlandse Spoorwegen midden jaren 1970 nieuw materieel nodig. In het dichtbevolkte land zijn flexibel inzetbare treinen noodzakelijk om het verkeer in de agglomeraties aan te kunnen. Daarom worden van 1977 tot 1994 in totaal 144 treinstellen, de familie Koploper, in dienst gesteld, die bij stations snel en gemakkelijk te scheiden en te koppelen zijn. Belangrijk bleek ook het de reizigers mogelijk te maken tijdens het rijden van de ene eenheid naar de andere te wisselen. Daarom werd resoluut de cabine een etage naar boven verplaatst en de motorstellen werden met overgangen in de fronten voorzien. Deze inrichting verleent de Koplopers een stoere, buitengewone verschijning. De Koplopers werden door de firma's Talbot, CEM Oerlikon en Holec gebouwd en werden door de Nederlandse Spoorwegen als serie 4000 en 4200 opgenomen, die zich o.a. door verschillende motoriseringen onderscheiden. Tot voor kort werden de Koplopers aan een moderniseringsgolf onderworpen, waarin ze met airco en inrichtingen voor gehandicapten uitgerust werden. De treinstellen, die maximaal 160 km/h kunnen halen, zijn in de klassieke kleurenschema"s van de NS onderweg, maar worden ook graag als reclame-oppervlak gebruikt, zoals voor de Olympische Spelen 2008 in Peking. De Koplopers zijn stellig een succesvolle ontwikkeling in de railvoertuigtechnologie en met hun ongewone uiterlijk bepalen ze duidelijk het reizigersverkeer in Nederland.