Locomotief met getrokken tender.

Gereconstrueerd tot 042 - In 1936 leverde Schwarzkopff de eerste snel rijdende goederentreinlocomotief van de serie 41. Die toonde zich voor de middelzware dienst als een buitengewoon universeel inzetbare machine, die ook in noodgevallen zeer goed voor personentreinen voldeed. Tot 1941 ontstonden in samenwerking met bijna alle Duitse locomotieffabrieken 366 machines. Na de Tweede Wereldoorlog verbleven 220 locomotieven in West-Duitsland, 142 bij de DR. Omdat de originele ketels in toenemende mate aan vermoeidheidsverschijnselen leden, liet de Deutsche Bundesbahn van 1957 tot 1961 in totaal 99 (misschien 103?) machines met nieuwe, volledig gelaste reserveketels uitrusten. Behalve de inbouw van de volkomen gelaste hoogvermogenketels veranderden ook nog andere kenmerken van deze machines. Zo leidden zowel de teruggesneden omloopschorten als diverse veranderingen aan de voorste framepartij tot de typische verschijning van deze door de DB gereconstrueerde locs. Van de ombouwlocs serie 41 bouwde de DB voorts 40 machines op oliestook om en rustte ze met een olietender uit. Deze locs kregen vanaf 1968 de nieuwe serieaanduiding 042. De nieuwbouwketels hadden al tot een vermogenssprong geleid, maar door de inbouw van de oliestook steeg het vermogenspotentiaal ten opzichte van de kolenstook nog eens duidelijk. De met olie gestookte 042-ers hadden tot en met het einde van hun diensttijd in oktober 1977 zonder uitzondering het depot Rheine als thuisbasis. De vereniging "Rendsburger Eisenbahnfreunde e.V." doet moeite de 042 271 bedrijfsvaardig te houden. Bovendien staat de 042 113 als laatste van de DB buiten dienst gestelde loc van deze serie tegenwoordig in het Auto- + Technik-Museum in Sinsheim.