Set melkwagons

Voor het melkvervoer en met name voor het vervoer van melkbussen werden ook in Beieren speciale goederenwagons aangeschaft. De spoorweg vervoerde op die manier de melkbussen van de Beierse zuivelboeren die hun product met een wagen of tractor naar het dichtstbijgelegen station brachten. De wagens reden in de gewone reizigerstreinen mee, wat voorheen de snelste manier was om de bederfelijke melk naar de melkfabrieken in de stad te brengen. Kenmerkend voor de wagens was de lichte beschildering die in de zomer de binenntemperatuur laag moest houden. Een ander typerend kenmerk waren de beide smalle tegen elkaar in lopende schuifdeuren aan weerszijden. Omdat de wagens niet met een heftruck of met steekwagens werden geladen, waren smalle deuren genoeg. Het laden van de 40 liter-bussen werd verzorgd door meereizende vrachtbegeleiders of personeel ter plaatse of zelfs de bezorgende boer zelf. Binnenin waren meerdere rekken aanwezig voor het bewaren van de melkbussen. Door de beide deuren aan weerskanten kon het laden tijdens het korte oponthoud van de personentrein tamelijk snel worden uitgevoerd. Verder was het mogelijk om de af te laden melkbussen tijdens de rit te sorteren en bij een van de beide deuren klaar te zetten om af te laden. Omdat de melktransportwagons gewoonlijk meereden in personentreinen, beschikten ze over een luchtdrukrem type Westinghouse, elektrische leidingen en stoomverwarmingsleidingen. Daardoor konden de achter de melkwagons gekoppelde rijtuigen eveneens verwarmd worden. Om de melk tijdens de rit enigszins koel te houden, waren aan de kopse kanten spleten aangebracht in de houten planken, zodat de wind tijdens de rit door het interieur van de wagon kon blazen. Een verblijf in een melkwagon was daarom een tochtige aangelegenheid.