Montagewagen met beweegbaar platform TVT

Trix 22974 / Märklin 39974 – Montagewagen met beweegbaar platform serie 701 Door de voortschrijdende elektrificatie wonnen de montagewagens met beweegbaar platform voor onderhoudswerken aan het geëlektrificeerde spoorwegnet bij de jonge Bundesbahn steeds meer aan belang. Vanaf 1954 ontwikkelde de Waggon- und Maschinenbau GmbH in Donauwörth (WMD) in opdracht van en in nauwe samenwerking met de Bundesbahn-Zentralamt van München daaruit , met verregaande toepassing van bouwelementen van de tweemotorige railbus VT 98, de zogenaamde regelmontagewagen met beweegbaar platform (TVT, ook VT 55 of VT 93, vanaf 1968: 701). Omdat een elektrische aandrijving niet gevraagd werd, koos men voor verbrandingsmotoren als aandrijfbron. Voor de machine van de eerste serie (701 001-010 en 024) volstonden nog twee Büssing-motoren (type U9A) met een vermogen van elk 95,5 kW. Bij alle vervolgseries werden dan twee watergekoelde motoren onder de vloer (Büssing type U10) met een vermogen van in totaal 300 pk (221 kW) van de motoren van de railbus VT 98 (798) gebruikt. Via een speciale toerentalvullingregelaar kon men met een constante "kruipsnelheid" van 5 km/u rijden. De aandrijfinstallaties, ondergebracht in een onderstel analoog met de VT98, waren ontworpen voor een aanhanggewicht van 40 ton. Verder kon men met de motorwagen rangeerbewegingen met 200 ton maximale aanhanggewicht uitvoeren. Hiertoe had het rijtuig normale trek- en stootvoorzieningen in de gebruikelijke lichtgewichtversie gekregen. Tussen de twee machinistencabines bevond zich een werkplaatsruimte van ongeveer 26 m² vloeroppervlak, waar men de panoramakoepel kon beklimmen voor het inspecteren van de bovenleiding. Verder was een speciaal beveiligd luik beschikbaar om via het dak naar buiten te gaan, en een stroomafnemer op het dak voor de aarding en controle. In het midden van het dak was een platform dat men omhoog kon brengen en draaien, met ongeveer 6 m² vloeroppervlak, die tot een meter omhoog kon worden getild. Verder was hier ook een uitschuifbare geleider beschikbaar, waarmee men tot op een hoogte van 15 m kon werken. Om met de machinistencabine te kunnen communiceren, was er op de uitkijk en op het platform een luidsprekerinstallatie ingebouwd. De rijtuigen hadden verder schijfremmen met luchtdruk, een koelwaterverwarming en twee gescheiden stroomvoorzieningsinstallaties van 12 V. Tot 1974 gebruikte de DB in totaal 162 tweemotorige montagewagen met beweegbaar platform, die vanaf 1968 de serieaanduiding 701 kregen. Oorspronkelijk hadden alle TVT-machines een purperrode kleurstelling (RAL 3004). Vanaf 1975 volgde bij onderzoeken daaropvolgend de verandering van kleurstelling naar het gangbare goudgeel (RAL 1004) voor DB-dienstrijtuigen. Vanaf 2002 leidden het ontbreken van vervangonderdelen en de hoge ouderdom van de rijtuigen tot een snellere buitenbedrijfstelling, die met de buitendienststelling van de laatste TVT in 2013 werd afgesloten. Vele 701-toestellen konden echter aan privéspoorwegondernemingen en bij museumspoorwegen worden verkocht en zijn zo ook vandaag nog af en toe in dienst te bewonderen.