Motorwagen ET 85

In Beieren begon de elektrificatie van spoorlijnen al vóór de Eerste Wereldoorlog. Toen vanaf 1925 het vanuit München uitgaande netwerk moest worden bestroomd, zocht de Reichsbahn ter plaatse naar snel beschikbare motorwagens. In eerste instantie werden vier stoommotorwagens van de Beierse serie MCCi ongebouwd tot elektrische motorwagens. Deze later met ET 85 01-04 aangeduide prototypes voldeden zeer goed, zodat er tussen 1927 en 1932 nog eens 32 exemplaren in een verbeterde versie in bedrijf werden genomen. Daarbij kwamen 34 stuurstandrijtuigen en 70 uit oude personenrijtuigen omgebouwde aanhangwagens. In 1950 had de Bundesbahn nog 21 ET 85's in het bestand, die betrouwbaar in de typisch rode DB-motorwagenlak in de regio München onderweg waren. In de jaren '60 begon de ster van de ET/ES 85-treinen in München te verbleken. Enkele treinstellen werden in de regio Koblenz en Regensburg voor regionaal verkeer ingezet. Of bijvoorbeeld op opstelterrein Freiburg, dat de overige voertuigen op de DreiSeenBahn in het Zwarte Woud gebruikte. Behalve de ET 85 21, het voorbeeld van het Märklin-model, en de ET 85 24 kregen alle nog aanwezige stuurstandrijtuigen EDV-nummers (serie 485/885). In hun oude thuishaven verlengden de laatste treinstellen hun aanwezigheid begin jaren '70 in het fabrieksverkeer van Krauss-Maffei en de reparatiewerven Freimann en Neuaubing. De geschiedenis van de oude Beierse machines eindigde uiteindelijk in Baden, waar de 485 005 en de 485 019 op 28 september 1977 uit dienst werden genomen. Bewaard gebleven zijn treinstel 485 007/885 615, dat door de SVG-Eisenbahn-Erlebniswelt Horb am Neckar wordt tentoongesteld, en de 885 706, dat dienst doet als clubhuis op opstelterrein Freiburg.