Diesellocomotief.

Vanuit Duitsland naar de SBB - De in de jaren 1950 door de Deutsche Bundesbahn aangeschafte zware diesellocomotieven van de serie V 200 (later BR 220) werden eind jaren 1980 buiten dienst gesteld en gedeeltelijk verkocht. Aan de ene kant had de toenemende bovenleiding van het DB-net de behoefte aan diesellocs verminderd en aan de andere kant waren de onderhoudskosten van deze eerste grote Duitse dieselloc met hun twee gescheiden aandrijfaggregaten naar huidige maatstaven te hoog. Daarom werden vele van deze machines aan particuliere Duitse maatschappijen en naar het buitenland verkocht. Ook de SBB verwierf 7 van deze grote diesellocs van de DB en namen ze vanaf 1987/88 als Am 4/4 in hun tractievoertuigpark op. Deze machines had men in Zwitserland voor omvangrijk lijnsaneringswerk voor materiaaltransport nodig. Omdat bij zulke bouwondernemingen geen functionele bovenleiding ter beschikking staat, was de SBB op krachtige diesellocomotieven aangewezen, waarvan men er in Zwitserland echter niet voldoende in het bestand had. Omdat de locs bij de railbouwdienst ook tijdens de nacht ingezet werden, saneerde men de voormalige DB-paradelocs in principe en voorzag ze van een uitvoerige geluidsdemping van de motor om de geluidsbelasting van de omwonenden te minimaliseren. Enkele jaren later kwamen de Am 4/4 na afsluiting van hun inzet aan de spoorwegbouw weer naar Duitsland bij makelaars in spoorwegmateriaal terug.