Stoomlocomotief serie 44 met kuiptender

Slechts enkele jaren na de verwoestende Tweede Wereldoorlog maakte de West-Duitse economie een ongekende opleving door. Met de invoering van de Duitse mark in 1948 begonnen de jaren van het vette economische wonder; in 1950 was het reële inkomen van het gemiddelde arbeidersgezin al hoger dan het vooroorlogse niveau. Als belangrijkste transportmiddel moest de jonge Deutsche Bundesbahn gelijke tred houden met deze snelle ontwikkeling. Er was vooral vraag naar zware goederenlocomotieven, en het bedrijf verkeerde in de gelukkige omstandigheid dat het meer dan 1000 exemplaren van de zware driecilinder 44-serie kon leveren. De 44's behoorden tot de beste eenheidslocomotieven die de Reichsbahn vanaf 1926 had gebouwd. Niettemin ging DB onmiddellijk over tot technische verbeteringen, die vaak ook de onderhoudsinspanning verminderden. Bij de serie 44 zou de voorschort worden weggelaten, de lucht- en voedingspomp zouden voor onderhoudsgemak worden verplaatst van de rookkastuitsparingen naar het midden van de ketel en de centrale rookkastafsluiting zou worden weggelaten zoals bij alle andere DB-stoomlocomotieven. Witte windleiplaten vervingen de grote Wagner-windleiplaten of werden achteraf aangebracht op locomotieven die tijdens de oorlog waren gebouwd. De Schweinfurt 44 1143 werd in 1950 door de Bundesbahn naar de locomotieffabriek Krauss-Maffei in München gestuurd voor basisreparaties, omdat de eigen reparatiewerkzaamheden overbelast waren. Enkele maanden later schitterde de loc in nieuwe luister, maar het uiterlijk was fundamenteel veranderd - met Witte plaatwerk, zonder schort en met de pompen in het midden van de loc. Merkwaardig genoeg bleef de centrale rookkastsluiting bestaan, maar de Indusi (inductieve trekregeling), die toen al wijdverbreid was, werd niet aangetroffen. Het meest opvallende was echter de 2'2'T30 kuiptender die nieuw aan de locomotief was gekoppeld en die eigenlijk tot de series 52 en 42 behoorde. De operationele dienst zal nauwelijks blij zijn geweest met deze ongebruikelijke combinatie, want 4 kubieke meter minder wateraanvoer in vergelijking met de reguliere aanbesteding heeft zeker een rol gespeeld in de 44. Deze jumbo zal waarschijnlijk ook veel aandacht trekken op de modelspoorbaan. Met deze en de vele andere Märklin-stoomlocomotieven uit tijdperk III kan de diversiteit van de afzonderlijke locomotieftypen in de jaren van het economische wonder op indrukwekkende wijze worden getoond. De locomotieven moesten in die tijd rijden, de term samenwerken was een vreemd woord. Volle kracht vooruit leek belangrijker. 44 1143 is overigens een interessante uitzondering - net als het succesvolle en exclusieve Märklin Insider-model. Er waren drie andere 44s met kuiptenders bij de DB. Maar deze waren groter, bevatten 34 kubieke meter water en waren speciaal ontworpen door Borsig in 1942 voor de 44 als experiment.