Tenderlocomotief.

BR 64 Bubikopf (jongenskopje) als meisje voor (bijna) alles. Tussen 1928 en 1940 waren talloze gerenommeerde locbouwers in Duitsland betrokken bij de realisatie van de serie 64. In het kader van het eenheidsbouwprogramma van de Deutsche Reichsbahn-Gesellschaft laat ook de BR 64 een sterke verwantschap met andere locomotiefseries zien, en wel in het bijzonder met de BR 24, van wie het drijfwerk en de ketel werden overgenomen. Van de 12,4 m lange eenheids-reizigerstreintenderlocomotief met asindeling 1´C1´ werden in totaal 520 exemplaren gebouwd. Op grond van zijn lage belasting per as en hoge maximumsnelheid van 90 km per uur was de loc op vrijwel alle trajecten inzetbaar en zijn geslaagde constructie bood verreikende toepassingsmogelijkheden. Zijn hoofdtaak lag bij de reizigerstreindienst, maar hij trok ook menige lichte sneltrein en goederentrein met bravoure. De Tweede Wereldoorlog en de tweedeling van Duitsland lieten diepe sporen achter bij de serie 64. 278 machines kwamen bij de Deutsche Bundesbahn terecht, 115 bij de Deutsche Reichsbahn en een locomotief ging naar Oostenrijk. Net als veel andere series kreeg ook de BR 64 een bijnaam. De forse, gedrongen locomotief werd vernoemd naar een dameskapsel dat indertijd erg in was, het "jongenskopje". In hoeverre dat nu complimenteus was voor de dames of voor het gilde der haarkunstenaars is nog maar de vraag, maar feit is, dat de serie 64 tot zijn inzeteinde in 1974 een betrouwbare partner voor het personeel en de reizigers bij de Deutsche Bahn was en dat de behouden gebleven museumlocs zich mogen verheugen over een ongekende populariteit.