Elektrische locomotief Ce 6/8 I

Om de juiste locomotieven te kunnen kiezen voor de elektrische dienst op de Gotthard leverde de Zwitserse industrie in 1919 vier beproevingslocomotieven met verschillende inzet-doelen. In die tijd maakte men bij elektrische locomotieven nog onderscheid tussen goederen-, sneltrein-, en personenlocomotieven. Standaardlocomotieven zoals wij die tegenwoordig kennen bestonden nog niet. Het mechanische deel van alle vier de locomotieven werd geleverd door de Zwitserse Locomotief- en Machinefabriek (SLM) terwijl de Machinefabriek Oerlikon (MFO) verantwoordelijk was voor het elektrische deel van de Be 4/6 11301 en Be 3/5 11201 en BBC Baden voor de Be 4/6 11302 en de Fc 2x3/4 (de latere Ce 6/8I). De 12201 (later 14201) was een (1'C)(C1')- goederenlocomotief die special ontworpen was voor de sporen over de Gotthard. Ze was in staat om maximaal 860 ton aslast te trekken bij een hellingspercentage van 12 promille. Haar bovenbouw rustte op twee drie-assige drijfstellen die beiden door twee motoren via een blinde as, aandrijf- en koppelstangen aangedreven werden. Hoewel ze oorspronkelijk als zes-assige locomotief ontworpen was bleek het elektrische deel dusdanig zwaar te zijn dat het nodig was twee extra voorloopassen en kleine voor-opbouwen aan te brengen. Door deze voor-opbouwen kreeg de machine al snel de bijnaam 'Kofferli'(Koffertjes) maar later ook 'Schlotterbeck' vanwege haar onrustige loop. Op 7 juli 1919 werd de Fc 2x3/4 12201 als vierde, tevens laatste, beproevingsloc geleverd en onmiddellijk vanuit het depot Bern voor proefritten in gebruik genomen. Na een relatief lange proefperiode werd ze pas in december 1919 in de reguliere dienst ingezet voor reizigers- en goederentreinen tussen Bern en Spier. In maart 1921 werd ze overgeplaatst naar de Gotthard waar ze vanuit het depot Erstfeld ingedeeld werd in het omloopschema van de Ce 6/8II (Krokodil). Nadat ze vanaf 1925 bij het depot Biasca geplaatst werd deed ze tot 1930 voornamelijk dienst als voorspanloc naar Airolo bij de zuidelijke uitgang van de Gotthardtunnel. Na nogmaals een tijdelijk verblijf bij het depot Erstfeld werd ze vanaf 1938 vanuit Basel ingedeeld in de zware goederendienst. Ze werd steeds minder vaak ingezet en vanaf 1967 verdween ze uit de omloopschema's. Als uniek historisch exemplaar bleef ze echter in onderhoud en werd bij het depot Bern ingedeeld voor remproeven. Na een, in 1968 door het depot Yverdon schitterend uitgevoerde, revisie van haar onderstel bleek de veteraan ineens betere rij-eigenschappen te hebben dan ooit tevoren. Met in totaal ongeveer 2.500.000 km op de teller werd de loc uiteindelijk in 1982, als laatste van de Gotthard beproevingslocomotieven, buiten dienst gesteld.