Dubbele motorwagen RAe 4/8

Zijn onvergetelijke reputatie kreeg de tegenwoordige RAe 4/8 1021 (“Roter Doppelpfeil“) in 1946, toen de trein aan de toenmalige voormalige Britse premier beschikbaar werd gesteld voor zijn schildervakantie aan het Meer van Genève. Sindsdien staat deze trein, door de ritten met Sir Winston Churchill, bekend als de 'Churchill-Pfeil'. Churchill bezocht onder andere Bern en Zürich, waar hij door een jubelende bevolking werd verwelkomd. Op 19 september 1946 hield Churchill in de universiteit van Zürich een visionaire toespraak, waarin hij opriep tot de oprichting van een soort verenigde staten van Europa met zijn slogan: “Let Europe arise. - Laat ons Europa oprichten.“ Nog voor de ingebruikname werd de voor gezelschapsreizen bestemde rode wagen met dubbele aandrijving in 1939 als Re 4/8 301 (vanaf 1948 als RBe 4/8 651, vanaf 1959 als RAe 4/8 1021) gepresenteerd bij de onvergetelijke tentoonstelling “Landi” in Zürich. De bouw werd uitgevoerd door SLM (mechanisch gedeelte), SWS (interieurinrichting) en de drie elektrobedrijven BBC, MFO en SAAS (alle elektrische onderdelen). Om bij een zo kort mogelijke bouwtijd een betrouwbaar voertuig te verkrijgen, werden geen technische nieuwtjes toegepast, maar werd zo veel mogelijk teruggegrepen op beproefde onderdelen en constructies van de kort daarvoor in bedrijf gestelde ééndelige “Rote Pfeile”. De dubbele motorwagen bestaat uit twee even lange, van elkaar onafhankelijke wagens met elk twee tweeassige draaistellen, waarvan telkens de binnenste met een motor per wielstel is uitgerust. Een groot deel van de elektrische installatie en hulpsystemen, zoals transformatoren, aansturing, compressor en remsysteem, was in de lagere bordessen ondergebracht. De speciale aansturing via zogenoemde 'lopende trafo's' veroorzaakte echter steeds opnieuw problemen met als gevolg langer verblijf in de verantwoordelijke hoofdwerkplaats in Zürich. Na 1946 werd de trein voortaan 'Churchill-Pfeil' genoemd en verder gebruikt voor uitstapjes en speciale ritten in Zwitserland, tot hij in 1979 brandschade opliep en later als schroot werd verkocht. In 1996 verwierf de Mittelthurgaubahn (MThB) het voertuig en werd het met modernere elektrische componenten opgewerkt. Vanwege de insolventie van de MThB kwam de 'Churchill-Pfeil' in 2002 weer in handen van de SBB. Intussen is hij een rijklaar onderdeel van het SBB-personenvervoer. Hij wordt tegenwoordig als oudste motorwagen zo'n 50 tot 70 keer per jaar ingezet en legt daarbij in het kader van individuele charterritten en openbare evenementen circa 20.000 km per jaar af.