Stoomlocomotief 18 323

Ze waren elegant, mooi om te zien, supersterk en echte beroemdheden uit het verleden: de Länderbahn sneltrein locomotieven van het Beierse type S 3/6 en van het Würtembergse type C. Ze schreven spoorweggeschiedenis net als de moderne viercylinder Pacific locomotief van het Beierse type IVh waarvan er tot 1920 door J.A. Maffei in München 20 gebouwd werden. Bij de Reichsbahn werden de locomotieven ingedeeld in de bouwserie 18.3. Jarenlang trokken de machines met hun grote drijfwielen met 2000 pk beroemde treinen zoals de "Rheingold" en de "Rivièra-Napels Express", onder andere over het sneltreintraject Mannheim - Basel. Na 1945 leek hun lot als kleinserie bezegeld: de schroothoop dreigde. Toen greep Theoder Düring, de leider van het Bundesbahn Zentralamt, in. Hij was een groot liefhebber van de sterke Länderbahn schoonheden. Hij liet de 18323, 18 316 en 18319 voor de zware dienst bij beproevingsritten herstellen en moderniseren. Ze bewezen zich ten volle en werden in de hele Bondsrepubliek ingezet voor het testen van nieuwe types locomotieven. Dürings Rariteitenkabinet, waar ook een Beierse S 3/6 bij hoorde baarde niet alleen bij het spoorwegpersoneel groot opzien. Immers, in 1956 bereikte de 18 316 bij een recordpoging een snelheid van 162 km/u! 18 323 bleef het langst in bedrjf. Vanaf het midden van de jaren'60 tot haar buiten bedrijfstelling eind 1969 was zij de ster bij vele speciale ritten. In het bijzonder in Baden vergaapten zich massa's mensen aan de stoomgigant die haar loopbaan 50 jaar eerder in deze regio begonnen was. Veel spoorwegpersoneel was hun hardloper nooit vergeten. Zo schijnt een machinist uit Offenburg ooit weemoedig gezegd te hebben: "So ebbis Guets wie die Maffei-Maschinen kriege mer nie mahr" (Zo iets goeds als de Maffei machines krijgen we nooit meer). Gelukkig zijn er 2 van deze goede Maffei machines bewaard gebleven: 18323 en 18316 houden in Offenburg en Mannheim de herinnering levend aan deze Badens-Beierse meesterwerken van Duitse locomotiefbouw.