Stoomlocomotief bouwserie 42

Bouwserie 41 In het kader van het Eenheidslocomotief programma van de DRG ontwikkelde de locomotiefindustrie voor snel rijdende goederentreinen de 1'D1 locomotief van de bouwserie 41. De beide voorserie locomotieven leverde Schwartzkopf in 1936. Het drijfwerk was nieuw ontwikkeld, de ketel was dezelfde als die van de bouwserie 03. De ketel werd echter voor de BR 41 gebouwd voor een keteldruk van 20 atmosfeer. De wielmassa kon, naar keuze, ingesteld worden op 18 of 20 ton. Met de bouwserie 41 ontstond voor het eerst een universeel inzetbare locomotief voor meerdere doeleinden. De beide voorserie machines werden gevolgd door een serieproductie van 364 stuks, die op kleine punten verbeterd werden. Ze werden door nagenoeg alle Duitse locomotieffabrieken tot 1941 geleverd. De 90 km/u snelle en ongeveer 1900 pk sterke locomotieven werden in praktisch alle bereiken ingezet. Na de tweede Wereldoorlog bevonden zich 216 loks in het gebied van de DB. Al snel bleek echter het probleem dat de St47K ketels van de machines versleten waren. Omdat de bouwserie 41 niet gemist kon worden ontwikkelde de DB als vervanging een volledig gelaste hoogvermogensketel met verbrandingskamer. Tegenover de, tot dan toe in gebruik zijnde, langpijpketel bezat de nieuwe ketel een groter stralingshitte oppervlak en daardoor kon de nieuwe ketel zwaarder belast worden. Tussen 1957 en 1961 ontvingen 102 locs van de bouwserie 41 in het Ausbesserungswerk Braunschweig deze nieuwe ketel. Hierdoor, en door het verwijderen van de frontplaat, veranderde het uiterlijk van de loc aanzienlijk. 40 van deze locomotieven werden bovendien in het genot van een oliestooksysteem gesteld. De laatste olie gestookte ombouwmachines werden in 1977 buiten dienst gesteld.