Dieseltreinstel.

Express door Europa, dieselhydraulisch. Enkel weken na de oprichting van de EG nemen de West-Europese spoorwegmaatschappijen in de zomer 1957 het internationale TEEsnelverkeer op. Een "Trans Europ Express" (TEE) moet zonder lang grensoponthoud het reizen snel en bijzonder comfortabel maken om te kunnen concurreren tegen het vliegtuig en de auto. Voor het gepeilde aanbod van reizigers zijn treinstellen gepland die dankzij dieseltractie flexibel tussen de nationale trajecten kunnen wisselen. Van het aanvankelijke idee van de eenheids-TEE-treinen die over heel Europa moeten rijden blijft echter alleen de bordeaux-beige TEEkleurstelling over. In plaats daarvan leggen de maatschappijen en de voertuigindustrie hun gehele prestige in de ontwikkeling. De Duitse TEE, de futuristisch-elegante VT 11.5, geldt als paradetrein van de DB. Onder de aerodynamische frontpartij van de locomotief schuilt een 1100 pk sterke 12-cilinder-turbodiesel. Via een hydraulische overbrenging werkt hij op de asoverbrenging van het aangedreven draaistel. Boven de machinerie troont net als in een vliegtuig de machinist in een kansel. Een TEE-eenheid bestaat uit twee locomotieven met dienst- en bagageafdelingen, twee coupérijtuigen, een salonrijtuig, restauratierijtuig met bar en keukenrijtuig met restauratie - alles eerste klasse. Voor de toenmalige yuppies zijn ook een telefooncel en een treinsecretariaat aan boord. De grotere rijtuigbreedte, een goede airco, hoge geluidsdemping en luxueuze inrichting zorgen voor het aangenaamste reiscomfort. De opbouwen zijn in een licht metalen constructie uit aluminium met stalen frame uitgevoerd. In de ontwikkeling van de VT 11.5 worden de ervaringen met reeds beproefde dieseltreinstellen meegenomen. Daardoor bewijst de VT 11.5 zich, ondanks een korte ontwikkelings- en proeftijd, in de praktijk als zeer betrouwbaar. Van 1957 tot 1972 zijn de treinstellen in de internationale TEE ingezet. Ze berijden de trajecten Dortmund- Oostende, Hamburg-Zürich, Frankfurt-Amsterdam, Parijs-Dortmund, Parijs-Hamburg, Antwerpen-Dortmund en München-Milaan. Om het groeiende aantal reizigers aan te kunnen, worden extra middenrijtuigen gebouwd en de TEE-treinstellen tot tien eenheden verlengd. Daarmee bereiken ze echter hun vermogensgrens, zodat tenslotte met loc bespannen getrokken treinen de TEE-dienst overnemen.