Elektrische locomotief.

Loewys Krokodil. In de jaren dertig, midden in de depressie, waagt de Pennsylvania Railroad PRR zich aan de elektrificatie van zijn hoofdlijnen in het oosten van de VS. Het enorme project houdt de vernieuwing en verstevinging van rails, de bouw van nieuwe tunnels met grotere diameters en de integratie van voorstadslijnen in. De eerste etappe loopt van Washington via Baltimore, Wilmington en Philadelphia tot Penn Station in New York (inclusief de voorstadslijnen onder de Hudson River). Alleen de geschikte locomotief ontbreekt nog; tot dan rijden de interregionale treinen van de PRR met stoom. Er begint een meerjarige testfase. Uiteindelijk wint in 1934 een door General Electric en Baldwin gebouwd prototype met asindeling 4-6-6-4. De specificaties van de GG-1 zijn indrukwellend: 6 tweelingmotoren (één paar voor elke as) leveren samen 3.445 kW (4.620 pk) en kortstondig zelfs meer dan 5.965 kW (8.000 pk). De diameter van het drijfwiel bedraagt 1,45 m (57 inches), het totaalgewicht 208 ton (460.000 pounds), de lengte 23 m (79,5 feet). De GG-1 haalt een snelheid van 145 km per uur (90 miles per hour). Een jaar daarvoor meldt zich een uit Frankrijk afkomstige designer bij PRR op zoek naar werk. Hij krijgt, wellicht om hem af te poeieren, de opdracht om de vuilnisbakken van Penn Station in New York te ontwerpen. Het resultaat is zo indrukwekkend dat hij wordt uitgenodigd om een paar voorstellen voor het design van de GG-1 te doen. Raymond Loewy pakt de opdracht grondig aan. In plaats van de grove, geklonken bak van het prototype beveelt hij een glad oppervlak aan. Hij verpakt de enorme kracht van de machine op een elegante en dynamische manier. De gezamenlijke bakken lijken uit één stuk te zijn gemaakt, zijn harmonisch afgerond en gaan zonder breuken in elkaar over. Vijf aan de uiteinden spits toelopende gouden lijnen op een donkergroene ondergrond onderstrepen de elegantie. Op 10 februari 1935 neemt de PRR de geëlektrificeerde lijn tussen Washington en New York in bedrijf. Dankzij zijn vermogensreserve verkort de GG-1 de rijtijden en kan de dienstregeling worden verdicht. Vervolgens elektrificeert de PRR ook de spoorlijn naar het westen. In totaal heeft de PPR 4.300 km (2.677 mijl) onder draad. Dat is 40 procent van het totale geëlektrificeerde spoorwegnet in de VS. Op het net van de PRR rijden dagelijks 3.500 reizigerstreinen. De 137 GG-1 trekken meer dan 900 treinen per dag, waaronder de prestigieuze sneltreinen tussen New York en Washington. Na vervanging van de aandrijvingen begint de GG-1 een tweede carrière voor goederentreinen, die meestal in dubbeltractie worden getrokken.