Eloc.

Loewys Krokodil. In de jaren dertig, midden in de tijd van de diepste depressie, begint de Pennsylvania Railroad PRR met de elektrificatie van de hoofdtrajecten in het oosten van de USA. Het reusachtige project omvat de vernieuwing en versterking van de spoorbanen, de bouw van nieuwe tunnels met grotere doorsnede en de integratie van de voorstadlijnen. De eerste etappe verloopt van Washington via Baltimore, Wilmington, Philadelphia naar het Penn Station in New York (inclusief de voorstadlijnen onder de Hudson River). Wat nu nog ontbreekt, is een geschikte locomotief: tot nog toe rijden de langeafstandstreinen van de PRR op stoom. Er begint een testfase die meerdere jaren gaat duren. Tot slot wint een prototype met een asindeling van 4-6-6-4 dat in 1934 door General Electric en Baldwin is gebouwd. De gegevens van de GG-1 zijn indrukwekkend: 6 tweelingmotoren (een paar voor elke as) zorgen samen voor 3445 kW (4620 HP), kortstondig zelfs meer dan 5965 kW (8000 HP). De doorsnede van de drijfwielen bedraagt 1,45 m (57 inches), het totale gewicht 208 ton (460 000 pounds), de lengte is 23 m (79,5 feet). De GG-1 bereikt een topsnelheid van 145 km/uur (90 miles/h). Een jaar eerder meldt zich bij de PRR een uit Frankrijk afkomstige designer op zoek naar werk. Waarschijnlijk om van hem af te komen, krijgt hij de opdracht om de afvalemmers van het Penn Station in New York te ontwerpen. Het resultaat is zo indrukwekkend, dat hem gevraagd wordt een paar ideeën voor het design van de GG-1 te ontwikkelen. Raymond Loewy pakt zijn opgave fundamenteel aan. In plaats van de grove, geniete opbouwen van het prototype raadt hij een design met gladde oppervlakken aan. Hij verpakt de geweldige kracht van deze machine elegant en dynamisch. Alle opbouwen lijken als uit één deel gegoten, zijn harmonisch afgerond en gaan zonder onderbrekingen in elkaar over. Vijf gouden strepen op een donkergroene ondergrond, die aan de uiteinden spits toelopen, accentueren de elegante vorm. Op 10 februari 1935 neemt de PRR het geëlektrificeerde traject tussen Washington en New York in bedrijf. Dankzij haar vermogensreserve verkort de GG-1 de rijtijden en maakt de dienstregeling dichter. In de navolgende tijd elektrificeert de PRR ook haar traject naar het westen. In totaal heeft de PRR 4300 km (2677 mijl) onder rijdraad, dat is 40 procent van het hele geëlektrificeerde spoorwegnet van de USA. Op de spoorlijnen van de PRR rijden dagelijks 3500 personentreinen. Meer dan 900 treinen per dag nemen de 137 GG-1 voor hun rekening, daaronder ook de prestigetreinen tussen New York en Washington. Een tweede carrière maakt de GG-1 na de vervanging van de drijfwerken voor goederentreinen die ze meestal in dubbele tractie trekt.