Diesellocomotief.

Duurzame universele diesel - Aan het begin van de jaren 1950 zocht de NMBS alternatieven voor de stoomtractie. De nieuwe tractievoertuigen moesten voor niet voor elektrificatie lonende zijlijnen geschikt zijn en gedurende een overbruggingstijd op hoofdlijnen inzetbaar zijn, totdat uiteindelijk een rijdraad ter beschikking stond. Tot die tijd waren alleen uit de Verenigde Staten betrouwbare referenties over de brede inzet van krachtige diesellocomotieven beschikbaar. De invoering van het dieselbedrijf bij de NMBS mondde daarom noodzakelijk in een samenwerking tussen de betreffende Amerikaanse aanbieders en de Belgische spoorwegfabrikanten uit. Eind 1953 verstrekte de NMBS de opdracht voor 55 vierassige locomotieven type 201, die in de fabrieken van John Cockerill te Seraing gemonteerd zouden worden. Ze waren voor de lichtere trajecten in de noordelijke vlakte van Sambre en Maas bestemd en elk met een Baldwin-motor uitgerust. In december 1954 werd de eerste seriemachine geleverd. De laatste van deze duurzame locomotieven trokken in juni 2002 nog de werktreinen voor de bouw van de hogesnelheidslijnen in Frankrijk en België. Deze machines kregen midden jaren 1960 een groene kleurstelling met gele sierstrepen en extra treden onder de seinen.