Diesellocomotief.

In het begin van de jaren '50 waren Belgische Spoorwegen op zoek naar een alternatief voor de stoomtractie, enerzijds voor de zijlijnen, die niet economisch van elektriciteit voorzien konden worden, anderzijds als overbrugging voor de hooflijnen totdat de rijdraad opgebouwd was. Destijds waren er alleen uit de Verenigde Staten interessante referenties over de brede inzet van sterke diesellocomotieven verkrijgbaar. De invoer van deze diesellocs bij de NMBS verliep daarom in nauwe samenwerking tussen de Amerikaanse firma´s en de Belgische treinproducenten. Eind 1953 heeft de NMBS de opdracht gegeven voor 55 vierassige locomotieven type 201, die in de Johl-Cockerill-Werken in Seraing gemonteerd zouden worden. Ze waren bestemd voor de trajecten in het noorden van België, in de vlaktes van Sambre en Maas; ze waren voorzien van een Baldwin-motor. De eerste machine uit de serie werd in december 1954 geleverd. De laatste locmotieven van deze duurzame serie trokken nog in juni 2002 de werktreinen voor de bouw van de hogesnelheidstrajecten in Frankrijk en België. Bij de levering door de Cockerill-Werken waren alle locomotieven van het type 201 in een prachtige kleurstelling met twee kleuren uitgevoerd, de zogenaamde "Ster". De kleurstelling van de opbouw was in twee kleuren verdeeld: lichtgroen de onderste helft, donkergroen de bovenste helft. Brede gele zijstrepen liepen naar de voorkanten en kwamen onder een majestueuze symmetrische ster bij elkaar. Deze kleurstelling werd in het midden van de jaren '60 vereenvoudigd, toen om veiligheids- en onderhoudsredenen bepaalde werkzaamheden aan de carrosserie doorgevoerd werden (montage van tredes en extra handgrepen).