Stoomlocomotief met getrokken tender.

De wereldrecordstoomloc. Met het snelverkeer van de dieseltreinstellen dekt de DRG slechts een klein, exclusief marktsegment in het langeafstandsverkeer af. De ruggengraat vormen vooralsnog met locs bespannen treinen. Ze bieden veel meer capaciteit, meer plaats, comfort en service, Bijvoorbeeld met restauratie- en slaaprijtuigen. Maar ook voor de treinen is meer tempo vereist. De locindustrie ontwikkelt voorstellen voor een stoomloc, de 175 km/h snel moet zijn. De DRG besluit tot een driecilindermachine met de asindeling 2'C2' met kolenstook. Haar buitenmaten zijn geweldig: de drijfwielen hebben een diameter van 2,30 m, de ketelpijpen zijn 7 m lang, het vermogen bereikt 2360 pki. Tussen Hamburg en Berlijn haalt de 05 002 bij een testrit op 11 mei 1936 met 200,4 km/h het tot op heden geldige snelheidswereldrecord voor stoomlocomotieven. Dat deze waarde nooit overtroffen wordt, bewijst de grenzen van deze techniek. De geweldige swingende massa"s van de cilinders, aandrijf- en koppelstangen laten hogere snelheden niet meer toe. Om de reusachtige ketel onder stoom te houden, presteert de stoker topprestaties. Met haar rode stroomlijnbekledingen werken de beiden in 1935 gebouwde machines futuristisch. Als statussymbool van de DRG worden ze in het snelverkeer ingezet en dragen tijdelijk de Olympische ringen.