Verpakking met twee elektrolocs

Verpakking met twee elektrolocs, de Da 903 van de SJ en de Ce 6/8 III 14305 Krokodil van de SBB Deze bijzondere samenkomst van twee cultlocs vindt plaats tijdens de grote jubileumviering op 12/13 september 2015 in het Zweedse Gävle, ter gelegenheid van het 100-jarige bestaan van het elektrische normaalspoorbedrijf in Zweden. Uiteindelijk werd al in 1915 het traject van de Zweedse ertsbaan tussen Kiruna en Riksgränsen van spanning voorzien. Naar aanleiding van dit jubileum vindt er in het spoorwegmuseum van Gävle een bijeenkomst van veelal Zweedse elektrische locomotieven plaats. Een bijzonder hoogtepunt daarbij vormt het bezoek van de Zweedse Krokodil Ce 6/8 III 14305 van SBB Historic. De loc wordt van Olten (Zwitserland) via Rostock en Trelleborg naar het Zweedse Ängelholm gebracht. Van daaruit trekt hij op 6 en 7 september op eigen kracht speciale treinen naar Gävle. Er volgt een speciale rit van Stockholm naar Gävle op de jubileumzaterdag. De terugreis naar Zwitserland begint op 15 en 16 september eveneens met speciale treinen van Stockholm via Malmö naar Ängelholm. Bij het jubileum in Gävle treft de "Krokodil" onder andere ook een Zweedse cultloc, de elektrische stangenlocomotief Da 903. Deze is speciaal voor Märklin dennengroen gelakt en komt nu voor wat betreft kleurstelling overeen met het legendarische historishe Märklin-model 3019. De Ce 6/8 III 14305 is ontstaan uit de tweede serie Gotthard-goederentreinlocs, omdat de voortdurend stijgende capaciteit in het goederenverkeer de SBB in 1926/27 noodzaakte om nogmaals 18 "Krokodillen" aan te schaffen als Ce 6/8III 14301-14318. Die hadden met 1.809 in plaats van 1.647 kW een hoger vermogen en draaistel was nu voorzien van de Winterthur-diagonaalstangaandrijving met blinde as. Midden in de jaren 50 kon hun topsnelheid van 65 naar 75 km/u worden verhoogd en werden zij logischerwijs tot Be 6/8III 13301-13318 hernoemd. Van een latere datum zijn de Zweedse elektrische stangenlocomotieven uit serie Da. Door de groeiende behoefte aan elektrische machines als gevolg van meer geëlektrificeerde trajecten, had de SJ eind jaren 40 dringend meer machines nodig. Zo besloot het bedrijf om de beproefde, maar technisch op dat moment al achterhaalde serie D te laten herleven als elektrische locomotief met stangenaandrijving en wielsetcode 1'C1'. De feitelijke opbouw van de nieuwe serie "Da" kwam overeen met die van de voorgangers: De loc werd aangedreven door twee 1-fasige motoren met seriebekrachtiging, die werkten via een aandrijving op de blinde as tussen de drie aangedreven wielstellen. Die waren via koppelstangen verbonden met de aangedreven blinde as. Nieuw waren de aangedreven wielstellen, de lagers en de rijmotoren. Door de nu van rubberen afdichtingen voorziene ruiten ontstond een moderner uiterlijk. Tussen 1953 en 1960 zijn door ASEA 93 exemplaren gebouwd. Aan het eind van de jaren 80 begon SJ de locs buiten bedrijf te stellen en midden jaren 90 belandden ze, afgezien van slechts enkele uitzonderingen, op de schroothoop. Enkele exemplaren hebben in museums en bij particuliere spoorwegen tot vandaag de dag overleefd.