TEE-sneltrein 'Bavaria'.

Al sinds de jaren 1950 reed de sneltrein D 92/93 „Bavaria' tussen München en Zürich. Met het begin van de winterdienstregeling van 1969 op 28 september werd de „Bavaria' in de TEE 55/56 die alleen de 1ste klasse voerde, veranderd om tussen München en de bank- en handelscentra van Zwitserland ook de haastige zakelijke reizigers een attractieve trein te bieden. Met de start van het TEE-verkeer tussen München en Zürich kon ten opzichte van de bestaande sneltreinverbindingen de reistijd met bijna een uur verkort worden – een indrukwekkende rijtijdverkorting voor het over uitgestrekte delen moeilijk getraceerde en in het DB-gedeelte niet-geëlektrificeerde traject. De Zwitserse, vierdelige TEE-dieseltreinstellen RAm 501 en 502 werden in het begin ingezet, maar dat eindigde al snel na de beruchte spoorwegcatastrofe van Aitrang op 9 februari 1971. Toen „vloog' de TEE 56 op zijn rit van München naar Zürich achter het station Aitrang in een scherpe boog naar rechts met het stuurstandrijtuig voor met circa 130 km/h uit de rails. Op deze plaats was echter slechts 80 km/h toegelaten. Door de verwoesting van de TEE-treinsteleenheid reed vanaf de 16 februari 1971 een door een loc getrokken trein. Een coupérijtuig (Avümh 111) en een salonrijtuig (Apümh 121) stelde de DB, een SBB-restauratierijtuig van het RIC-type (WRm) voltooide het garnituur. Aanvankelijk reed het restauratierijtuig nog in de rode kleurstelling, voordat ook dat de TEE-kleurstelling kreeg. Vanaf de zomerdienstregeling 1971 liep het treinpaar onder nummer TEE 66/67. In het niet-geëlektrificeerde DB-traject München-Kempten-Lindau trok een gasturbineloc van de serie 210 de „Bavaria'. Tussen Lindau en St. Margarethen genoten in het begin de eerbiedwaardige elektrische stangenlocs van de ÖBB-serie 1180 de TEE-eer, tot de Schweizerische Bundesbahnen (SBB) de „Bavaria' doorgaand tussen Lindau en Zürich met locs van de serie Re 4/4 II bespande om de locwissel in St. Margarethen uit te sparen. Vanwege de bredere zigzag van de rijdraad op het korte geëlektrificeerde DB-traject en op het Oostenrijkse traject zetten de Zwitsers de machines met de nummers 11196 tot 11201 in, die voor het grensoverschrijdende verkeer naar Lindau een stroomafnemer met bredere schuit hadden gekregen. Vanaf zomer 1972 namen de in de TEE-kleuren geschilderde Re 4/4 I 10033 en 10034 vanaf Lindau de „Bavaria' over. Deze locs beschikten eveneens over een stroomafnemer met een DB-/ÖBB-schuit voor het traject Lindau – St. Margarethen. Op 21 mei 1977 reed de „Bavaria' voor de laatste keer als TEE. Hij werd met het begin van de zomerdienstregeling 1977 door het tweeklasse sneltreinpaar D 266/D 267 vervangen. Een vernieuwde opwaardering – deze keer tot EuroCity – onderging de „Bavaria' bij de wisseling van de dienstregeling 1987/88. Vanaf 24 mei 1987 reed hij voor de komende 15 jaar als EC 98/99. Deze naam, zo rijk aan tradities, verdween op 14 december 2002 met de opheffing van dit treinpaar.