Stoomlocomotief serie 78

Grootbedrijf

"39786 - Tenderstoomlocomotief 78 516 van de DB De T 18 werd in 1911 ontwikkeld voor een snellere afhandeling van het reizigersverkeer op het eiland Rügen en werd door zijn symmetrische bouwvorm met drie gekoppelde wielstellen, twee draaistellen, grote voorraadcontainers en een topsnelheid van 100 km/h in beide rijrichtingen een van de succesvolste Duitse tenderlocs ooit. Hij had werd aangedreven door oververhitte stoom via 2 uitwendige, horizontaal tussen de draagwielstellen van het voorste draaistel geplaatste cilinders. De aandrijving gebeurde op het tweede koppelingswielstel en zowel voor als achter was een tweeassig draaistel met een zijspeling van 40 mm aangebracht. De T 18 had een robuust frame. De bij het prototype uit 1912 nog optredende vervelende schokken bij snelheden boven 60 km/h konden dankzij een verbeterde massabalancering snel worden gereduceerd. Daardoor stond niets meer in de weg van goedkeuring van de T 18 voor snelheden tot 100 km/h, ondanks zijn relatief kleine koppelwieldiameter van 1.650 mm. De DRG nam tot 1927 in totaal 460 Pruisische (en replica's) en 20 Württembergische T 18's op in zijn bestand, als 78 001-282 en 351-528. In 1935 kwamen daar de Saar-machines bij (78 283-328). Na de nationalisering van de Eutin-Lübecker Eisenbahn (ELE) in 1941 nam de DRG diens T 18's over als 78 329 en 330. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog waren in de Westzones nog zo'n 420 machines over. Nadat de door de oorlog beschadigde locs uit dienst waren genomen, voerde de DB op 1 juli 1950 uiteindelijk 377 werkende exemplaren in de boeken, buiten de 32 machines van de spoorwegen in het Saarland. Tot het eind van de jaren 60 behoorden de 78's tot het dagelijkse beeld in bijna alle richtingen. De door Märklin als voorbeeld genomen 78 516 maakte deel uit van de voorlaatste levering van de T 18. Hij werd in 1924, net zoals nagenoeg alle machines, gebouwd door de Vulcan-Werken in Stettin in de bijna laatste uitvoering van de voormalig Pruisische machines, met verbeterde dakventilator door een kistvormige opbouw met opklapbare kleppen op het dak van de machinistencabine, drie opbouwdelen (zandkist, stoomdom en toevoerdom) op de ketelboog, buffers met holle plunjers, doorlopende Knorr-persluchtremmen en De Limon-smeerpompen. De 78 516 werd ingezet in de regio Essen, het gebied waaraan hij zijn hele diensttijd trouw bleef. De stations waren onder andere opstelterrein Mülheim/Ruhr-Speldorf, Oberhausen Hbf, Dortmund Bbf (daar uitgerust met trek-duwbesturing), Duisburg Hbf, Essen Hbf en tot slot Paderborn. Van eind 1958 tot begin 1965 schommelde het bestand van de regio Essen tussen 50 en 62 exemplaren, waarvan ten minste 20 trek-duwtreinen. Vanaf juli 1966 was opstelterrein Paderborn in de regio Essen nog het enige thuisstation van de werkende T18's en dus ook van de 78 516. Maar ook daar had men voor deze locs eigenlijk geen nuttige taken meer. Al snel werd daarom, op 1 maart 1967, de 78 516 uitgerangeerd. Op 22 mei 1967 werd hij uiteindelijk uit dienst genomen."