Tenderstoomlocomotief

BR 64 - Bubikopf als meisje voor (bijna) alles. Tussen 1928 en 1940 namen veel gerenommeerde locomotieffabrikanten in Duitsland deel aan de realisatie van de serie 64. In het kader van het eenheidsbouwprogramma van de Deutsche Reichsbahn-Gesellschaft vertoont ook de BR 64 een sterke verwantschap met de andere locomotiefreeksen, met name met de BR 24 waarvan het drijfwerk en de ketel zijn overgenomen. VAn de 12,4 m lange eenheids-tenderlocomotief voor personentreinen met de asindeling 1'C1' zijn in totaal 520 stuks gebouwd. Als gevolg van de lage asbelasting en de maximale snelheid van 90 km/u waren ze op vrijwel alle trajecten inzetbaar en de geslaagde constructie liet een uiteenlopende reeks toepassingen toe. Het stamgebied was de personenverkeer, lichte sneltreinen en grote aantallen goederentreinen behoorden echter ook tot hun taak die ze probleemloos vervulden. De tweede wereldoorlog en de verdeling van Duitsland lieten diepe sporen achter bij de serie 64. 278 machines belandden bij de Deutsche Bundesbahn, 115 bij de Deutsche Reichsbahn en één locomotief bleef achter in Oostenrijk. Net als veel andere reeksen kreeg ook de BR 64 een bijnaam. Een toenmalig modern dameskapsel was peetmoeder van de korte gedrongen locomotief. In hoeverre dat flatterend was voor de dames of voor het gilde van de haarkunstenaars laten we in het midden. Maar de serie 64 was voor de Deutsche Bundesbahn tot het einde van de inzet in 1974 een betrouwbare partner voor personeel en reizigers en de behouden gebleven museumslocs verheugen zich in een onbeperkte geliefdheid.