Motorwagen serie 798

Onvergeten zijlijnvoertuig. De ervaringen met de door Waggonfabrik Uerdingen ontwikkelde eenmotorige railbussen type VT 95 (later BR 795) bewezen dat deze voertuigen in principe geschikt waren voor de dringend noodzakelijke modernisering van het zijlijnverkeer. De motor bleek echter, vooral bij gebruik met bijwagens op stijgende trajecten, niet sterk genoeg. Daarom volgden één jaar later al drie met twee Büssing-motoren van elk 150 pk (110 kW) uitgeruste prototypes van de railbus type VT 98.9 (later BR 798.9). Deze voldeden ruimschoots aan de gestelde verwachtingen. De drie proefvoertuigen hadden echter nog Scharfenberg-middelkoppelingen en lichte bufferveerbeugels ter bescherming tegen stoten van voertuigen met manoeuvreerbuffers. De levering van de tweemotorige serie railbussen type 98.95 (later BR 798.5) startte in 1955. Van deze voertuigen werden 329 exemplaren gebouwd en deze kregen, in tegenstelling tot de proefmotorwagens, nieuw ontwikkelde loopwerken met verbeterde rijeigenschappen evenals schroefkoppelingen, buffers met holle plunjers en een manoeuvreerreminstallatie. Hierdoor konden deze krachtige motorwagens zo nodig ook overgedragen goederenwagens meenemen. Bovendien kreeg de VT 98 een meervoudige besturing, die niet alleen trek-/duwbedrijf maar ook de besturing van een extra motorwagen aan het andere uiteinde van de trein mogelijk maakte. Behorend bij deze motorwagen werden ook stuurstandrijtuigen (VS 98) en aanhangwagens (VM 98) in bedrijf genomen. De purperrode treinstellen bepaalden al snel het beeld op de Duitse zijlijnen, doordat ze in korte tijd de door stoomlocomotieven getrokken treinen vervingen. De Uerdinger railbusstellen staan bij veel spoorreizigers voor altijd in het geheugen geprent: De rode voertuigen waren decennialang synoniem voor mobiliteit in landelijke gebieden. Zo hebben ook tegenwoordig nog veel spoorgebruikers hun hart verpand aan deze sympatieke "zijlijnredders", zoals ze eens in bedrijf werden gesteld.