Elektrische locomotief.

54293 77 jaar E 44. Na een onderbreking door de grote economische crisis werd vanaf 1932 de elektrificatie van het Reichsbahn-net weer opgepakt. Voor de nieuwe trajecten waren nieuwe krachtige locomotieven nodig. In de tussentijd had de Duitse spoorwegindustrie concepten en prototypen voor moderne universele locomotieven ontwikkeld. De constructie van Siemens toont duidelijke vorderingen ten opzichte van de voorheen doorontwikkelde Länderbahn-constructies. De als lichte universele locomotief geconcipieerde machine was op een gelast frame opgebouwd, op draaistellen met geïntegreerde bufferbalk gelagerd en met taatslagermotoren op de assen aangedreven. Zo bracht de compacte locomotief zonder loopassen haar volle gewicht van 78 t op de drijfwielen over, zonder de kritische asdruk van 20 t te bereiken. De moderne motoren leverden 2.200 kW, die zonder uitvoerig mechaniek direct op de assen beschikbaar was. Op vlakke trajecten werd 90 km/h bereikt. De eerste machine werd met succes getest en nog in 1930 door de Reichsbahn als E 44 001 overgenomen. Per omgaande werden meer locomotieven in serie-uitvoering met 80 km/h maximumsnelheid besteld, aanvankelijk voor het traject Stuttgart-Augsburg (met de Geislinger Steige). De Reichsbahn heeft in totaal 174 serielocs aangeschaft, waarvan er 45 in Oost-Duitsland gebleven zijn. Voor de Deutsche Bundesbahn werden nogmaals 7 locs nieuw gebouwd en enkele werden voor keertreinregeling of met weerstandsremmen omgebouwd. De onverwoestbare E 44 was - op het laatst als 144 (DB) en 244 (DR) - tot in de jaren 80 volgens de dienstregeling ingezet. 77 jaren E 44.