Prototype S-Bahn "Karlsruher trein ".

De Karlsruher trein - De Proef-S-Bahn. In de agglomeratie Rhein-Ruhr kon de inzet van de veelgeprezen serie ET 420 niet overtuigen. Langere trajecten moeten afgelegd worden en de reizigers ervoeren de ontbrekende toiletten als bijzonder onaangenaam. De DB reageerde op de vele bezwaren met de indienststelling van een S-Bahn-trein die door een loc getrokken werd. Midden jaren "70 ontwikkelde het Ausbesserungswerk Karlsruhe uit drie Silberlingen prototypen voor een keertrein. De rijtuigen kregen zwenkschuifdeuren met elektromagnetische deurblokkering en voor de instap een vaste opstaptrede die de inzet op het spoornet echter beperkte, omdat een perronhoogte van tenminste 76 cm voorwaarde was. Het interieur van de rijtuigen werd overzichtelijker gevormd en in het stuurstandrijtuig zag men ten gunste van extra zitplaatsen af van de bagagecoupé. De rijtuigen werden in het toenmalige kleurenschema turkoois/beige geschilderd, maar verkeerd om, wat de trein van het overige rollende materieel van de DB duidelijk onderscheidde. Bovendien werden ook enkele normale Silberlingen door het AW Karlsruhe aangepast, die als reserverijtuigen tot inzet kwamen. Als treinloc werd de Hagener 141 248-5 geselecteerd en die kreeg passend bij de trein een ongewone asymmetrische beschildering, die de trein echter als eenheid deed verschijnen. In de ruwe S-Bahn-praktijk van alledag kon de Karlsruher trein echter niet overtuigen, in wezen door de onvoldoende versnelling van de loc. Daarom werden de rijtuigen relatief snel weer in het gewone verkeer opgenomen en de Deutsche Bundesbahn ontwikkelde, zich richtend op de ervaringen met de Karlsruher trein, het type van de x-rijtuigen, die tot op heden als 3 tot 5-delige eenheden, meestal getrokken door de series 111 of 143, de ruggengraat van het buurtverkeer in het Ruhrgebied vormen.